POSTRZEGANIE METODY NAUKOWEJ W NAUKACH O BEZPIECZEŃSTWIE

Ключові слова: metodologii badań, metoda naukowa

Анотація

Streszczenie: Istotą poznania naukowego jest opracowanie procedury postępowania badawczego, w celu osiągnięcia poprawnego wyniku, zgodnego z rzeczywistością badanych faktów, procesów, zjawisk lub systemów. Paradygmatem poznania naukowegow naukach o bezpieczeństwie jest metoda naukowa, której stosowanie założeń poznawczych pozwala zorganizować i przeprowadzić badania według rygorów naukowych i osiągnąć zweryfikowany wynik, który jest podstawą do tworzenia nowej lub zaktualizowanej wiedzy.Osiągnięcie w procesie poznania wiarygodnych wyników wynika z umiejętności krytycznego umysłowo-zmysłowego postrzegania badanej rzeczywistości, zidentyfikowanych problemów badawczych i weryfikowanych hipotez, co wymaga nie tylko krytycznego umysłu badacza, ale również właściwego doboru procedur postępowania naukowego oraz metod badawczych do poznania określonego przedmiotu. Prowadzenie badań wymaga od badacza, by posługiwał się paradygmatem poznania naukowego odróżniającym ten proces od nienaukowego postrzegania rzeczywistości. Badacz stosując metodę naukową do rozstrzygnięcia i wyjaśnienia badanego problemu, przedmiotu i weryfikowanych hipotez nadaje procesowi badawczemu przemyślany, zorganizowany i celowy charakter, w którym metody, technik i narzędzi badawczych poprzez ich stosowanie pozwalają przyjmować wyniki badań najbardziej uzasadnione i wyjaśnione. Uzyskane w procesie badań wyniki badań stają się podstawą do zweryfikowania dotychczasowej o nim wiedzy lub wytworzenie nowej bądź zaktualizowanej, adekwatnie do rzeczywistości, co pozwala wnioskować, że badacz w swoich rozważaniach zbliżył się do prawdy naukowej najbliżej jak na to pozwalało jego innowacyjne i krytyczne postrzeganie rzeczywistości.

Завантаження

Дані завантаження ще не доступні.
Опубліковано
2023-06-23
Як цитувати
Czupryński, A. (2023). POSTRZEGANIE METODY NAUKOWEJ W NAUKACH O BEZPIECZEŃSTWIE. Вісник Львівського державного університету безпеки життєдіяльності, 27, 109-118. https://doi.org/https://doi.org/10.32447/20784643.27.2023.12