AKSJOLOGICZNY WYMIAR BEZPIECZEŃSTWA

Анотація

Streszczenie: Zadania realizowane przez państwo w zakresie zapewnienia bezpieczeństwa, zarówno wewnętrznego, jak i zewnętrznego są ściśle powiązane z powstaniem organizacji państwowej, tyle że dopiero w toku rozwoju państwowości pojawiały się kolejno pojęcia, takie jak np.: bezpieczeństwo ludzi, porządek publiczny czy bezpieczeństwo publiczne. Przy czym rozumienie stanu wewnątrz grupy społecznej, który nawiązywałby do współczesnego znaczenia bezpieczeństwa ludzi zawsze było. Pojęcia „bezpieczeństwo ludzi”, „porządek publiczny” czy „bezpieczeństwo publiczne” „są zmienne i zależne od miejsca, czasu i środowiska, tak więc i dawniej, treść pojęcia porządku czy stanu, będącego znaczeniowo tym samym, co my nazywamy porządkiem, bezpieczeństwem i spokojem publicznym, nosiła na sobie ślady okresu, miejsca i środowiska swego powstania i rozwoju” [1]. Zapewnienie bezpieczeństwa stanowi warunek konieczny dla normalnego życia i rozwoju ludzkości, niezależnie od czasu, formy organizacyjnej i wielkości grupy społecznej. Czym zatem jest owo bezpieczeństwo? Jakie możemy wyróżnić jego wymiary? Mimo wielokrotnych prób zdefiniowania pojęcia „bezpieczeństwo” nie udało się przyjąć jednej powszechnej i akceptowalnej definicji owego pojęcia. Stąd też celem opracowania jest przedstawienie aksjologicznego wymiaru bezpieczeństwem, ze wskazaniem nowych jego wymiarów, dotychczas nieuwzględnianych w literaturze poświęconej problematyce bezpieczeństwa. Ponadto w oparciu o analizę semantyczną została zaprezentowana autorska definicja bezpieczeństwa, rozumianego jako zespół okoliczności, w których się ktoś lub coś znajduje, w których coś się dzieje, niegrożących czymś, co jest niezgodne z normami społecznymi, lub czymś, co wynika z wystąpienia klęski żywiołowej lub postępu technologicznego; to postrzegalna zmysłowo forma czegoś, co jest niezagrożone czymś, co jest niezgodne z normami społecznymi, lub czymś, co wynika z wystąpienia klęski żywiołowej lub postępu technologicznego, to także brak uczucia niepokoju wywołanego trudną sytuacją lub przewidywaniem zaistnienia takiej sytuacji – co jednocześnie jest zgodne z rzeczywistością. Bezpieczeństwo to także składnik, od którego uzależnione jest bycie człowieka.